Wat pleegouderschap echt betekent, kunnen pleegouders en de ouders van een pleegkind het beste vertellen. Pleegmoeder Janneke en moeder Sophia vertellen over hun bijzondere samenwerking rond de zorg voor pleegdochter Jaylany. Dat gaat zo goed dat Janneke inmiddels ook voogd is van Jaylany met toestemming van Sophia. Janneke en Sophia vertellen hoe dit is ontstaan en waardoor hun samenwerking zo goed verloopt.
Vanaf het begin een goede samenwerking tussen moeder en pleegmoeder
Sinds de geboorte woont de driejarige Jaylany bij pleegmoeder Janneke. Vanaf het begin is de samenwerking met moeder Sophia goed. Niet voor niets noemt Sophia Janneke een superpleegmoeder. Janneke: “De biologische ouders zijn heel belangrijk. Als je dat meteen vanaf dag één laat zien, krijg je een hele goede band. De voogd speelde ook een rol, doordat ze bij Sophia aangaf dat ze voor een goed pleeggezin zou zorgen, waarbij ze goed contact zou houden met haar dochter. Sophia is altijd heel duidelijk is in wat ze wil. We kunnen lekker direct zijn tegen elkaar en we hadden een voogd die dat ook kon, dus eigenlijk loopt het vanaf het begin heel fijn samen. Ik weet nog bijvoorbeeld een moment toen Jaylany negen maanden was en Sophia gaf haar Fristi. Ik dacht, wie geeft een baby nou Fristi? Maar ik dacht ook: is het schadelijk voor een kind, nee zeker niet. Het is haar moeder en die heeft het allerbeste met haar voor. Gelukkig begon Jaylany te huilen, omdat ze het niet lustte. Maar waar het om gaat is dat je een stukje vrijheid moet geven richting elkaar. We vertrouwen erop dat we allebei het beste met Jaylany voor hebben en we kunnen alles goed met elkaar bespreken.”
Voor Sophia voelde het ook gelijk goed met Janneke. “Ze is van mijn leeftijd. Een Brabantse en een Rotterdamse komen een beetje overeen qua leefstijl, dus dat zat wel goed. Ik werd vanaf het begin er goed bij betrokken. Een paar uur na de geboorte kreeg ik een foto van Janneke en alle gegevens. Zo hadden we direct goed contact,” vertelt Sophia.
De volgende stap: van pleegouder naar pleegoudervoogd
Sophia speelt voor het hele gezin van Janneke een belangrijke rol. Janneke: “Mama Sophia, of mama Fifa zoals Jaylany zegt, is echt een begrip in mijn huis. Mijn andere kinderen zeggen ook mama Sophia, want als Jaylany twee mama’s heeft dan hebben zij dat ook. Ik ben inmiddels de voogd van Jaylany, want het ging zo goed tussen ons dat de voogd ook het gevoel had dat ze niet meer nodig was. We zijn hiervoor met de voogd naar de rechtszaal gegaan en hebben Jaylany meegenomen. We vonden het gek dat er een rechtszaak over een klein meisje was waarbij ze zelf niet aanwezig mocht zijn, dus besloten we burgerlijk ongehoorzaam te zijn en haar mee te nemen. We wilden ook eens een goed verhaal over jeugdzorg laten horen aan de rechter.”
Een bijzonder moment, want zoals Sophia zegt: “Zo’n keuze maken doe je niet zomaar, maar Jaylany is daar vanaf dag één heel goed opgevangen. Ze heeft een hele leuke broer en zus, een hele leuke mama. Mama mag nog wel iets strenger worden.”
“Jaylany heeft net als haar moeder een pittig karakter. Op een gegeven moment zat ik met mijn handen in het haar, want ik wist niet hoe ik tot haar door moest dringen. Gelukkig kan ik dan Sophia bellen. Dan vraag ik wat ik tegen haar zou moeten zeggen om door te dringen. Sophia is en blijft moeder van Jaylany, maar dan op afstand en we kunnen elkaar dus gewoon helpen. Ze maakt soms andere opvoedkeuzes dan ik zou doen, maar dat maken we gewoon bespreekbaar,” vertelt Janneke.
Liefde en eerlijkheid zijn de basis voor de samenwerking
Vertrouwen hebben in de biologische ouders is volgens Janneke een belangrijke eerste stap in de samenwerking tussen pleegouders en biologische ouders. “Veel pleegouders zijn bang om het vertrouwen te geven aan biologische ouders dat ze hun kind geen kwaad zullen doen. Maar het is heel belangrijk om te beseffen dat de boosheid van ouders richting jeugdzorg en hun eigen onmacht is. Als je dat als pleegouder kunt scheiden en snapt dat de ouders boos zijn en hun kind missen, dan merk je al heel snel dat de band tussen pleegouder en biologische ouder verbetert. Je kunt er in bijna alle gevallen echt op vertrouwen dat ze het beste voor hebben met hun kind.”
Wat Sophia aan potentiële pleegouders mee wil geven is dat ze de ouders erbij moeten betrekken. “Dat contact vind ik echt heel belangrijk.” Janneke vult aan: “Liefde is het belangrijkste is in een pleeggezin. Een biologische ouder vindt het altijd fijn als van hun kind gehouden wordt. Dus ik mag altijd tegen Sophia zeggen dat ik van onze dochter hou, maar het is onze dochter. Dus betrek de biologische ouders erbij en wees ook eerlijk tegen ze. Ik geef het bijvoorbeeld aan tegen Sophia als het hier hectisch is en ik even geen tijd heb voor contact.”
Eerlijkheid en liefde richting de biologische ouders is dus de basis. Janneke: “Ik heb een gekleurd kind in een wit huishouden. In het begin zien kinderen het niet, maar nu merkt mijn zesjarige dochter dat wel. Het is al zo jong een thema: waar je vandaan komt, waar je identiteit ligt en wie je bent. Daardoor is het heel belangrijk is om daar open in te zijn en de biologische ouders daarbij te betrekken.”
Meer ervaringsverhalen lezen?
Wil je meer ervaringsverhalen lezen? Meld je dan vrijblijvend aan voor onze tweemaandelijkse nieuwsbrief met ervaringsverhalen van o.a. pleegouders en pleegkinderen.