Chinda, de oma van Keano, zit elke avond met Keano aan tafel om zijn dag door te nemen. Doordat ze dit consequent elke avond doet, voelt hij zich steeds meer thuis. Chinda “Ik kreeg ook ondersteuning van een begeleider om Keano te helpen met zijn emoties en angsten. Uiteindelijk bloeide Keano op en begon hij te begrijpen dat hij zich geen zorgen hoefde te maken en gewoon een kind kon zijn”, vertelt Chinda. 
 
Ze gelooft er sterk in dat elke kind het verdient om op te groeien in een warm thuis. Chinda: “Toen Keano bij mij thuis kwam wonen, had hij moeite met slapen en maakte hij zich constant zorgen over zijn moeder. Samen met mijn andere dochter hebben we hem ervan verzekerd dat hij zich niet druk moet maken om zijn moeder. We hebben hem verteld dat hij geliefd en veilig is bij ons. Dit stelde Keano gerust en hierdoor heeft hij niet meer het gevoel dat hij voor zijn moeder hoeft te zorgen.”

De oma van Keano vindt dat familie voor familie hoort te zorgen als dat kan. Toen haar dochter ziek werd, heeft ze er dan ook niet aan getwijfeld om de zorg van Keano op zich te nemen. Chinda: “Ik had op mijn leeftijd niet meer verwacht een tiener te moeten opvoeden, maar Keano is een lieve jongen. Hij geeft mij energie en ik kan goed met hem praten”. Echter, geeft de oma ook aan tegen uitdagingen aan te lopen: “Ik vind het hartstikke leuk en mooi dat ik mijn kleinkind kan opvoeden, maar hierdoor kan ik niet genieten van het zijn van zijn oma. Ik ben tegelijkertijd oma en moeder en dat is soms wel pittig. Gelukkig heb ik een fijne pleegzorgwerker die mij overal bij helpt en goed begeleidt.” 
 
Het gaat nu beter met de moeder van de 13-jarige Keano, ze heeft regelmatig contact met Keano en ze zien elkaar wekelijks. Hij is erg blij dat zijn oma hem opgevangen heeft, maar geeft ook aan dat het voor hem aan het begin moeilijk was. Zijn oma glimlacht en kan dit beamen, “aan het begin was je inderdaad stout”. Keano: “Als pleegkind snap ik dat het aan het begin wennen is om niet meer bij je ouders te wonen. Vooral wanneer je iets traumatisch hebt meegemaakt. Ik heb nog het geluk gehad dat ik bij mijn familie terecht kan. Toch is het belangrijk om je pleeggezin te zien als een nieuwe start, een nieuw avontuur. Het is niet hetzelfde als bij je ouders thuis, maar een nieuwe ervaring waar je ook weer van kan leren. En vaak komt het uiteindelijk ook weer goed”, volgens Keano.