Goed contact van de pleegouders en het pleegkind met de ouders is belangrijk. Maar de situatie rond de ouders is vaak niet stabiel. Daarom is het belangrijk dat bezoeken van de ouders worden begeleid door een neutraal persoon. Zo kan het contact veilig worden opgebouwd. Soms is begeleiding bij de bezoeken na een tijdje daardoor zelfs niet meer nodig. Hilly Huismans en Jacoline Stassen zijn allebei pleegzorgwerker bij William Schrikker Gezinsvormen (WSGV). Zij vertellen over hun ervaringen met begeleid bezoek en de parelmomenten die dit soms oplevert.
“Als een kind ergens gaat wonen zijn we in het begin meestal bij bezoeken van de ouders aanwezig. We bespreken dan hoe we iedereen aan elkaar laten wennen. Daar komen veel gevoelens bij kijken, want de ouders hebben pijn doordat zij niet voor hun kind mogen zorgen. Voor de pleegouders is het ook wennen en spannend. Bij begeleide bezoeken observeren we goed hoe het gaat. We schatten dan in of we kunnen overgaan naar bezoeken zonder begeleiding. Soms kan dat vrij snel en soms is het langer nodig. Uiteindelijk is het ons doel dat de bezoeken onbegeleid kunnen zijn, maar dat is niet altijd mogelijk,” vertelt Hilly.
Bezoeken ontspannen laten verlopen vereist veel expertise
WSGV werkt met kinderen met een beperking of kinderen van ouders met een beperking. Het begeleiden van de bezoeken vereist daarom deskundigheid op dit gebied. Hilly: “Dankzij onze expertise kunnen we heel rustig met deze mensen omgaan en weten we wat er allemaal naar boven kan komen bij de ouders. Bovendien kunnen we door onze ervaring goed aanvoelen wat een kind nodig heeft en wat de ouders zelf kunnen.”
Jacoline: “Ons doel is altijd dat het bezoek rustig verloopt met niet teveel emotionele pieken en dalen. Als ik het gezicht van een kind zie betrekken, moet ik dat met de ouders bespreken. Soms tijdens een bezoek omdat de veiligheid in het gedrang komt. En soms moet je ervoor kiezen om dat na het bezoek te doen om juist de veiligheid te kunnen blijven waarborgen en de spanning niet verder op te laten lopen. Het luistert heel nauw en er wordt echt maatwerk van je gevraagd.”
“Het kost veel tijd om de ouders te leren goed met hun kinderen om te gaan en te zorgen dat de pleegouders en ouders er samen uit kunnen komen. Als daarin vertrouwen ontstaat en er wederzijds begrip is, kunnen we het afbouwen. Ik heb twee kinderen waarbij ik wekelijks bezoek begeleidde, maar waar het nu zonder begeleiding kan. Dat is heel fijn,” vertelt Hilly.
Elk bezoek vraagt om maatwerk
Jacoline: “Ik was op begeleid bezoek van een jongetje aan zijn moeder en oma. Allemaal hadden ze een beperking. We gingen een winkel in van Kruidvat. Ik had de jongen van tevoren uitgelegd dat hij niet aan de snoepjes mocht komen die daar liggen. Hij had zich keurig gedragen. We komen de winkel uit en moeder haalt allemaal snoepjes uit haar zakken. Nu kan ik er heel hard om lachen, maar toen kon ik wel door de grond zakken. Daarnaast begeleid ik bezoeken met een meisje wat alleen maar hand in hand met vader wil lopen als ik aan de andere kant loop. Het meisje is ooit erg beschadigd geraakt door zijn toedoen. Vader is zelf beperkt, maar hij zal haar nooit opzettelijk iets aandoen. Ze is inmiddels onze weekendpleegdochter geworden, dus nu begeleid ik deze bezoeken als pleegouder in plaats van als pleegzorgwerker. Bij dit soort voorbeelden moeten we bezoeken begeleiden tot het kind volwassen is, vanwege de problematiek van de ouders.”
Ondanks dat begeleid bezoek soms nodig blijft, hebben de mooiste succeservaringen in Hilly’s en Jacoline’s werk toch met deze bezoeken te maken. Hilly: “Het zijn de momenten dat alles bij elkaar komt. Die ouder, die pleegouder, dat kind loopt daarbij en ik loop daarbij. Het is een fotomoment van wat je ieder kind mee wil geven. Soms maak ik daar ook daadwerkelijk foto’s van. Het zijn echt parelmomentjes. Dat duurt soms jaren, maar dit is waar we het voor doen.”